اون روز داشتم با یکی از مربی های خودم صحبت میکردم و داشت از من مشورت میگرفت در مورد یه کاری. آدم معروف و موفقیه و توی حوزه ی خودش یه اینفلوئنسر موفقه. سالی چند میلیارد در میاره و اوضاعش حسابی خوبه. داشت میپرسید که امیر من چطور کاسبیم رو گسترش بدم؟ به ذهنم رسید این ویدیو رو بسازم تا جوابش رو همه ی شما بدونید. پس اگر اینفلوئنسر هستید یا مربی یا مشاور یا هر کسب و کاری دارید و میخواید کسب و کارتون رو گسترش بدید این کارها رو میتونید انجام بدید.

ننداز آقا جان... بین کار و زندگیت فاصله ننداز. البته اگر کارمندی و منتظری ساعت کاری تموم بشه بری خونه شامی بخوری و تلویزیونی نگاه کنی و اینا اشکالی نداره. هر کار میخوای بکن تو. صب بلند شو دوباره برو سر کار و همون برنامه رو تکرار کن. اما اگر میخوای کارآُفرین باشی و کار و کاسبی خودت رو اداره کنی باید به این توجه کنی که دیگه آخر هفته و تعطیلات و اینها نداری. همیشه واسه تو وقت کار کردنه. چون من همیشه گفتم کارآفرینی بزرگترین ورزش رقابتی در تمام جهان هست. چون یه بازی ورزشی یه تایمی داره بعدش تموم میشه میره پی کارت. اما توی بازی کارآفرینی در هر لحظه یه جای دنیا یه نفر نشسته داره تلاش میکنه که آسفالتت کنه. یه نفر داره سعی میکنه مشتریت رو بدزده. تلاش میکنه سهم بازار تو رو مال خودش کنه. پس همیشه باید ببینی چی کار کنی که منفعت بیشتری برسونی تا مشتری هات مال خودت بمونن همیشه. و بدون اگر توی خونه نظم نداری توی بیزنس هم نظم نخواهی داشت. اگر جریان پولت درون خونه مشکل داره پس توی بیزنس هم مشکل دار خواهد بود. همه ی اینا به هم وصله.

بهترین تعریفی که من دیدم اینه که کارآفرین انسانی هست با یک دیدگاه که استعداد و زمان و پول دیگران رو به کار میگیره تا دیدگاه خودش به حقیقت تبدیل بشه. کارآفرین یه هماهنگ کننده ست. مثل رهبر ارکستر هست... هیچوقت به پیانو زن نمیگه داری غلط میزنی برو کنار بذار خودم بزنم. یا به ویولونیست نمیگه بده من ویولون بزنم... فقط هدایت میکنه تا یه قطعه موزیک زیبا تولید بشه. حالا دیدگاه یعنی چی؟ همه چی با همون دیدگاهه شروع میکنه... یعنی اینکه کجا میخواید برید. هیچوقت نمیتونید ماموریت خودتون رو پول تعریف کنید. نمیتونید برید به یه نفر بگید بیا واسه کمپانی من کار کن چون من میخوام پول در بیارم.

هیچوقت ناامید نشو... برنده ها نمیزنن بیرون...اونایی که بیرون میزنن برنده نمیشن...
از کجا بفهمی کی وقت بیرون زدنه و کی وقت ادامه دادن؟ این باور ها رو شنیدی که میگن یه چیزی کار نکرد یه چیز دیگه رو انجام بده. باز کار نکرد یه چیز دیگه رو امتحان کن. اما از کجا بفهمی یه چیزی داره درست کار میکنه. از کحا بدونی کی باید بزنی بیرون؟ یه وقتایی یه کاری رو آدم مداوم انجام میده مثلا یک سال اما میبینه به هیچ جایی نمیرسه. آیا واقعا اینجور وقتها باید بزنه بیرون؟ یا حتی توی رابطه... شما یه مدت زمان طولانی با یکی بودی و فکر میکنی اون عشق دیه عشق سابق نمیشه. 

یه سوال مرسومی که من خیلی زیاد دریافت میکنم اینه که من چطور فروش بیشتری داشته باشم؟ چطور بیشتر مشتری بگیرم؟ چی کار باید بکنم؟
یکی از بزرگترین دلایل اینکه به اندازه ی کافی که میخواید مشتری نمیگیرید اینه که بین بازاریابی و فرشو فرق وجود داره و خیلی ها این دو تا رو با هم قاطی میکنن که این کار خیلی اشتباهه. اول باید بدونید (بازاریابی هرکاری هست که شما انجام میدید تا مشتری جذب کنید و اون رو نگه دارید). 

وقتی کارآفرینی رو شروع کردم بزرگترین چالشم چی بود؟ خب خیلی خیلی زیاد بودن و اون موقع تمامشون بزرگ به نظر میومدن اما اولیش این بود که (۱- نمیدونستم چی کار دارم میکنم) ساده بودم و سراغ هر کسب و کاری میرفتم و سعی میکردم زود پولدار بشم و یه پول سریع به دست بیارم. همیشه دنبال فاکتورهای اضافی بودم که من رو موفق کنه یا کسب و کارم رو موفق کنه. و طبیعتا هیچکدوم هم موفقیت آمیز نبود. مسئولیت رو باید پذیرفت و نباید کسی رو سرزنش کرد... اقتصاد رقیب مشتری... همیشه انگار تقصیر یکی دیگه بود. تا وقتی که بالاخره سوییچ رو زدم و چندتا چیز کلیدی یاد گرفتم مثل فروش خدمت و محصول در ازای پول. 

من اعتقاد دارم شما وظیفه دارید اجازه بدید مردم محصولتون رو انتخاب کنن و اینجوری بهشون کمک کنید. دارم در مورد فروش حرف میزنم. اون اولا که من تازه سخنرانی رو شروع میکردم خب هی بهتر میشدم و در حال رشد بودم. یه نفر توی یه کارگاهی از من سوال کرد که میشه فلان چیز رو توی کامپیوتر به من نشون بدی؟ رفتم پشت کامپیوترش و نشونش دادم. گفت وای جقدر باحال بود بذار بقیه رو هم صدا کنم خلاصه یه کارگاه دو روزه بود نصف روز اول همینطوری رفت. اون موقع کارگاههای من هم خیلی ارزون بود صد هزار تومن اینطورا... مربیم اونجا بود و من رو تماشا میکرد... آخر کارگاه به من گفت واسه چی تو انقدر خودخواهی؟ گفتم چی؟! من که اینهمه کمک اینا کردم! گفت نه تو خودخواهی. گفتم چرا؟

من توی ۲۷ سالگی بازنشست شدم پس واسه چی هنوز دارم کار میکنم؟ به همون دلیلی که ایلان ماسک داره کار میکنه یا جک ما. یا وارن بافت یا بیل گیتس به همون دلیل که همه ی اونها دارن کار میکنن. به لیست ۵۰۰ ثروتمند برتر دنیا نگاه کنید... تمام اونها هنوز دارن کار میکنن! بیشتر اونها دارن کار میکنن در حالی که نیازی به پول ندارن. این سوال سوال ضعیفیه چون ما نمیدونیم بازنشستگی یعنی چی. من توی ۲۷ سالگی بازنشست شدم اما ذهنم بیشتر میخواست. مردم ذهنیت کارمندی دارن چون (از کاری که میکنن متنفرن و اون کار رو دوست ندارن) پس این فانتزی رو دارن که دیگه مجبور نباشن هیچوقت کار نکنن و برن لب ساحل دراز بکشن و این شد رویای نهایی اونها!

واقعا کی میدونه ما ۵ سال دیگه به کجا میرسیم؟ الان کله گنده های دیجیتال گوگل و فیس بوک هستن و زیر مجموعه هاشون مثل یوتیوب و اینستاگرام حالا توییتر هم تا حدی... الان خود یوتیوب شده بزرگ تمام اینها... همه میخوان راه یوتیوب رو برن. هر کسی میخواد یه چیزی یاد بگیره میره توی یوتیوب. توش میشه با طرفدارات در ارتباط باشی و هزار تا کار دیگه. لینکدین هم الان واسه کسب و کارها دیگه حیاتی شده. مایکروسافت هم که دیگه جای خودش انگار دیگه داره صاحب همه چیز میشه. همین خرید با آمازون واقعا مدل خرید کردن رو عوض کرد. الان انگار مدل کسب و کاری آمازون کل دنیا رو فتح کرده. 

اگر به حرفه ای های کسب و کار های خدماتی بگید بیشتر مشتری های شما از کجا میان فکر می کنید جوابشون چیه؟ کامنت کنید.... بیشترشون میگن از توصیه کردن این و اون به همدیگه. اگر واقعا توی کسب و کار شما بیشترین میزان مشتری از توصیه ها میاد (باید برای زیاد شدن توصیه ها چه کار کنید؟) منظورم اینه که فرض کنیم شما کارتون رو درست انجام میدید و حالا میخوایم ببینیم (به صورت عملی چه کاری باید بکنیم تا توصیه های بیشتری بگیریم). بیشتر حرفه ای های اینجور کسب و کارها استراتژی اولشون اینه که امیدوار باشن اما مشکل اینجاست که (امید داشتن استراتژی نیست) و اگر من رو دنبال کرده باشید این رو میدونید.